Xhamia e Klleznës Uebfaqja zyrtare
Të gjithë e kujtojmë 14 shkurtin dhe festimet që bëhet për këtë ngjarje. Veçanërisht në atmosferën e kësaj feste përfshihen të rinjtë e shkollave të mesme dhe studentët, të cilët ecin rrugëve me letra dashurie,arusha pelushi dhe këmisha të kuqe.
Në mjediset e punës, koleget femra posaçërisht, mblidhen përreth dhe fillojnë të ndajnë historitë e tyre në lidhje me dhuratat që morën nga të dashurit e tyre dhe darkën surprizë që ai kishte përgatitur për të në këtë natë.
Ajo që është interesante lidhet me faktin se rrëfimi i këtyre momente të dashurisë bën që disa nga vajzat të vlojnë nga xhelozia, kur konstatojnë se shoqja e tyre mori një dhuratë më të mirë se ajo.
Shën Valentini është një ditë shumë e famshme por në të vërtetë askush, madje as akademikët nuk kanë arritur të arsyetojnë se përse emri i një të krishteri që u vra për besimin e tij, është i lidhur me një ditë që feston lidhjen e dashurisë mes dy njerëzve.
Pse njerëzit e festojnë këtë ditë dhe cila është pikëpamja e Islamit mbi festën e dashurisë? A janë muslimanët kundër dashurisë? A ka Islami si qëllim t’ju dëshpërojnë dhe t’ju privojë nga gëzimi i jetës?
“Pse jeni ju muslimanë gjithmonë të zemëruar dhe serioze? Seriozisht, a ka ndonjë gjë që ju djema dashuroni?”- Komente të ngjashme dhe shumë më tepër fjalë fyese e akuza u janë hedhur zakonisht muslimanëve dhe disa studiues luftojnë për t’u dhënë shpjegim këtyre akuzave. Prandaj, ky artikull rreket të japë përgjigjen se pse muslimanët e shohin ndryshe Shën Valentinin.
Së pari, duhet të theksojmë se nuk ka besim fetar që e promovon dashurinë më shumë sesa Islami. Islami nuk është vetëm një fe që pranon vetëm dashurinë, por ajo e bën dashurinë një nga komponentët kryesore të besimit të saj.
Në fakt, në qoftë se ju vendosni dashurinë jashtë Islamit, ju do të vini re se do të anulohej Islami dhe do të shkatërroheshin themelet e tij.
Besimi ynë në Zot nuk bazohet në bindje me forcë, siç përpiqen të predikojnë shumë armiq të Islamit, por ajo së pari është e ndërtuar mbi dashurinë ndaj Allahut, shpresën në Xhenet dhe frikën nga Xhehenemi. Besimi islam në të gjithë profetët dhe të dërguarit bazohet te koncepti i dashurisë. Një musliman që urren ndonjë prej profetëve, apo të dërguarve komprometon thelbësisht besimin e tij.
Besimi ynë në profetin Muhamed (a.s.) nuk është i bazuar në bindjen me forcë, por i ndërtuar mbi dashurinë e profetit para çdo gjëje që e shpie një musliman për të ndjekur praktikën e pakrahasueshme të këtij njeriu të madh.
Dashuria e prindërve tanë është një nga portat e Parajsës. Dashuria e muslimanëve tanë të çfarëdo race, gjuhe ose kulture të tyre është një prej përbërësve kryesorë të vëllazërisë muslimane.
Një nga mirësitë e shumta që Allahu u ka dhuruar njerëzve është martesa, të cilën e ka përshkruar si një lidhje të ndërtuar në mëshirë dhe dashuri.
Referuar këtij fakti kuptojmë se Islami është një fe e dashurisë, që e bekon martesën.
A i privon Islami emocionet tona? Disa njerëz, jomuslimanë dhe muslimanë, mendojnë në mënyrë të gabuar, se Islami i privon emocionet tona. Ata mendojnë se kjo fe e ndalon një njeri që të shprehë ndjenjat. Sigurisht, kjo nuk është e vërtetë! Islami nuk e privon një person nga të treguarit e dashurisë së tij ndaj partnerit, fëmijës, ose të tjerëve. Përkundrazi, ai e inkurajon njeriun për ta bërë këtë dhe tregon se të treguarit e dashurisë është një burim shpërblimi. Profeti Muhamed a.s. inkurajoi ndjekësit e tij për ta treguar dashurinë e tyre për njëri-tjetrin. Ai thotë,“Nëse e doni njërin prej vëllezërve tuaj, atëherë bëjani të ditur këtë”! (Tirmidhi, Sahih Tirmidhi, etj).
Hadithi është vetëshpjegues dhe fjalët e profetit janë të qarta, e nëse ju doni dikush tregoni atyre “Unë ju dua ju”. Profeti, tha: Mu’aaz, “O Mu’aaz Betohem në Allahun se unë të dua …” (Targheeb dhe Terhib).
Për më tepër, profeti na porosit që t’u bëjmë dhurata atyre që duam. Ai thotë, “Bëni dhurata për njëri-tjetrin kështu që ju mund të doni njëri-tjetrin” (Adab Al Mufrad Al, Sahih Al Xhami).
Profeti tregoi dashurinë e tij me gratë e tij në fjalët dhe veprimet e tij.
Kur Abdullah Ibn Amroo Ibn el Aas e pyeti: “Cili është më i dashur për ju nga njerëzit?”- Ai u përgjigj: “Aisha” (Sahih El Xhami).
Në fakt, profeti informon dhe inkurajon muslimanët për të treguar dashuri dhe kujdes ndaj partnerëve të tyre, ku ai thotë: “… ju do të shpërbleheni edhe për heqjen e një kafshatë të ushqimit dhe vendosjes së saj (nga dashuria dhe kujdesi) në gojën e gruas sate”.
Kështu, Islami nuk privon emocione, por ai inkurajon njeriun për t’i shfaqur emocionet, dashurinë dhe për ta transmetuar atë përmes kanaleve të duhura, vëllazërisë, martesës dhe veprave të mira.
Pra, pse muslimanët nuk e festojnë ditën e Shën Valentinit dhe pse nuk kanë vendosur një ditë të dashurisë në Islam?
Islami udhëzon ta tregoni dashurinë për bashkëshorten në vazhdimësi dhe jo vetëm në një ditë. Ai e inkurajon njeriun të tregojë dashurinë e tij sa herë që e ndjen atë, kur të dojë, kur të doni dhe kudo që ju mund të zgjidhni. Ai nuk lejon të tjerët të vendosin për ju, kur apo se si ju mund të tregoni dashurinë tuaj. Në fakt, Islami inkurajon për të treguar dashurinë tuaj për bashkëshortin ose bashkëshorten përmes buzëqeshjes së bukur, fjalës dhe trajtimit të mirë.
Më e rëndësishmja, sipas mendimit tim, nuk është nocioni i dashurisë që duhet të festohet, sepse dashuria është një ndjenjë që mund të jetë pozitive dhe mund të jetë negative. Ajo mund të jetë e shëndetshme dhe mund të jenë e dëmshme. Është personi që me të cilin ju e ndani këtë dashuri, që ka rëndësi.
Kur ju nuk keni caktuar një ditë për këtë dhe ende vazhdimisht e tregoni dashurinë tuaj për bashkëshortin tuaj, ju jeni duke e thënë në mënyrë indirekte: “Unë nuk ju dua juve për hir të dashurisë, në vend të: Unë dua idenë e dashurisë për hir tënd!”.
Një ditë e dashurisë do ta bëjë atë të përgjithshme dhe do ta bëjë atë publike dhe në qoftë se unë me të vërtetë kam nevojë për dikë që të më kujtojë se unë e dua, atëherë dashuria ime për ju është e mangët, sipas mendimit tim.
Islami e personalizon praktikën tuaj dhe e mban atë të fshehtë për ju. Nuk ka nevojë ta dijë gjithë bota dashurinë që keni për bashkëshorten tuaj. Nuk është e nevojshme që ta bëni atë një veprim tipik dhe të tjerët ta kopjojnë. Ajo është unike për ju. Qasja më e mirë për të treguar dashurinë është për ta bërë atë spontane. Është mirë ta shprehni dashurinë kur ju e ndjeni dhe në këtë mënyrë e bëni atë të ndryshme nga gjithë të tjerët. Dashuria është e bukur për ta treguar, kur ajo shkëlqen brenda teje dhe jo për ta treguar atë, sepse të gjithë të tjerët e bëjnë!
Dhuratë në çdo rast dhe pa rast
Për të kujtuar dikë në një kohë kur të gjithë të tjerët e bëjnë është vetë-kontradiktore, ajo e bën njeriun kopjues një vend të udhëheqësit. Dashuria e vërtetë është për ta kujtuar atë, kur të gjithë e harrojnë dhe ta befasojmë bashkëshorten atëherë, kur ajo nuk e pret. Si është kjo një befasi, kur unë zgjedh ta befasoj bashkëshorten time në ditën që të gjithë planifikojnë të bëjnë kështu? Kështu që mos e lër dhuratën të bëhet në mënyrë rutinore praktikë, bëje atë në mënyrë të papritur për të rritur dashurinë dhe pasionin, sa herë që është e nevojshme. Nuk duhet të jenë trëndafila, por mund të jetë një unazë.
Gjëja kryesore është për të treguar është dashuria.
Qasja islame për dashurinë është qasja më e mirë, sepse e bën njeriun të jetojë i rrethuar nga paqja e dashuria çdo ditë dhe jo vetëm një ditë të vitit. Prandaj, nëse e doni dikë udhëzoje në rrugën e drejtë: rrugën e Islamit!
Sheikh Aref Shaakir
